Σε ένα από τα σπίτια που βλέπουν στον ακάλυπτο σήμερα το πρωί μια γυναίκα μιλούσε στο τηλέφωνο για περισσότερο από μια ώρα.
Παρόλο που η συνδιάλεξη φαινόταν χαλαρή, φιλική και κάπως εύθυμη η ένταση της φωνής ήταν τέτοια που όλοι οι γείτονες να ακούμε πεντακάθαρα.
Η αλήθεια είναι ότι τα νεύρα μας δοκιμάστηκαν.
Προφανώς η γυναίκα δεν ανησυχούσε μην τυχόν και μαθευτούν τα μυστικά της.
Άλλωστε μιλούσε στα ρουμάνικα και, σου λέει, πόσοι εδώ γύρω να καταλαβαίνουν τα ρουμάνικα;
Δεν το ‘γραψα για να σας πω πόσο οι “ξένοι” είναι γαϊδούρια και δε σέβονται κλπ κλπ.
Το ‘γραψα προσπαθώντας να σας εξηγήσω γιατί τους ελληνόφωνους γείτονες συνήθως δεν τους ακούτε όταν μιλάνε στα τηλέφωνα.
Είναι αναγκασμένοι μ’ αυτόν τον τρόπο να προστατεύουν την ιδιωτικότητά τους.
Αν όμως τους προστάτευε κι αυτούς η γλώσσα τους;
Τότε, τι θα γινόταν τότε;
Πάρτε τώρα κι ένα τραγουδάκι δώρο.
