back to top

Περιοδικόν διά την διάπλασιν κορασίδων και παίδων εντός και εκτός Κερκύρας

More

    Ημέρα Περιβάλλοντος

    – Ελάτε στο Μο ρεπό να κάμουμε μια βόρτα.
    – Θάρθω. Ωραία θάναι.
    Εξεκίνησα. Με τα πόδια. Γιατί πού θα παρκάρω εκεί; Καλύτερα με τα πόδια.
    Επήγα από τη Λεωφόρο. Κάνουν’ έργα. Χρειαόντανε; Δεν εχρειαόντανε κατά τη γνώμη μου. Άλλοι δρόμοι έχουνε πίγιο ανάγκη. Αλλά κι αυτό καλό. Ό,τι και να γίνεται καλό.
    Από τη κολόνα του Ντούγκλας επέρασα απέναντι. Εκοίταα το νερό. Ρήχη. Τα πάντα όλα όξω. Πότε θα κάμει πλύμη; Να τα σκεπάσει; Αλλά κάτι μυρίζει. Τι μυρίζει; Εσκόνταψα.
    – Δε βλέπεις μπροστά σου; Θα σκοτωθείς.
    – Αμηδά ήξερα; Ού, πω πώ! Λάκκος! Θα σκοτωθεί άνθρωπος. Γιατί δε τσου κλείνει ο Δήμος;
    – Είναι δουγειά του ΟΛΚΕ.
    – Και περιμένουνε να σκοτωθώ;
    – Πάμε απέναντι που έχει και ίσκιο. Πρόσεξε πως θα περάσεις. Τρέχουνε τ’ αυτοκίνητα. Κοίτα δεξιά, αριστερά. Ελεύτερα…, πάμε.
    – Κάνουν’ έργα;
    – Αναπλάθουμε το Άρσος.
    – Κι ήταν’ ανάγκη να το ξεβρακώσουνε; Γιατί τα κόβουνε;
    – Το λέει η μελέτη.
    – Ποιά μελέτη;
    – Λένε που είναι σπουδαία.
    – Το σπουδαίο να τήνε πιάκει. Άκου σπουδαία…, με το πριόνι στο χέρι είναι;
    – Πρόσεχε ‘δω που πατείς. Μετά τη πλαζ το πεζοδρόμιο είναι για νάνους. Πρόσεχε!
    – Προσέχω, στραβός είμαι; Και γιατί έχει κίτρινες γραμμές;
    – Ήτανε για το ποδηλατόδρομο.
    – Και τι γυρεύει αυτή η κολόνα μεσ’ στη μέση;
    – Εκεί ήτανε. Από πριν.
    – Εσφάγιασα να κατουρήσω.
    – Έχει τουαλέτα μόλις μπεις στο Μο Ρεπό, δεξιά.
    – Μα είναι κλειστή. Που θα κάμω;
    – Κρατήσου.
    – Πάω στα δέντρα.
    – Θα σε δούνε.
    – Και τι να κάμω;
    – Πάμε πίσω σε κάνα καφενείο. Δε το ξέρεις; Στα καφενεία πάει όλος ο κόσμος. Άμα δεν ήτανε και τα καφενεία ρεντίκολο θα εγινομάστενε. Αυτά μας εβγάνουνε ασπροπρόσωπους.
    – Πάω! Πάω μπροστά. Βιάομαι! Δικαιολογησέ με σ’ αυτός που μ’ εκαλέσανε.
    – Κάμε δουγειά σου!

    image_pdf

    Τα-Τα όπως κούτσουλοι

    Σήμερις εχολεύτηκα και δε μου κλιεί το μάτι,
    Τση Δρούτσας την πετυχεσιά εζήλεψε η Σάτι.
    Καπολαβόρο ποίγημα που είχε σιάσει η πρώτη,
    Ποσούμπελο το πιο καλό σ’ όλη την ανθρωπότη.
    “Τατά τατά” τί έμπνεψη!!! Από τσι χίλιες μία,
    Απ’ άκρη σ’ άκρη στο ντουνιά σαρώνει τα ταμεία.
    Η Σάτι πλώρη άσκωσε για τη γιουροβυζιώνε,
    Να τονε χώσει προσπαθεί με κόλυβα αλουνώνε.
    Τατά τατά κι ελόου τση, κουνώντας το μαλλί της,
    Μπροστά της δεν πασάρουνε, Σεφέρης και Ελύτης.
    Τι στίχος βαθυστόχαστος, τατά με τότσο κάρυ,
    Για την ιναμοράτα τση να κουντουλάει σα ζάρι.
    Τ’ ακούγω κι αναρίτσιασα…μια πού ‘μαι και μοντέρνα,
    Σα ντο σκουρτζίκι να λαλεί, οπού ‘πεσε στη στέρνα.
    Φύση, γιατί δε μου ‘δωκες, εσύ που λιεις και δένεις,
    Ένα μπουτσούνι τάλαντο και μένα τση φλιμένης..
    Να τραγουδήσω δε μπορώ, δεν κάνω για ζωγράφος, για συγγραφέας δε φελώ ή σεναριογράφος.
    Τότσο σποντί να λάχαινε στην εδική μου πένα,
    Όπως το Σέξπιρ κρένουνε, θα κρένανε και μένα.
    Πιο διάσημη είθα γενώ, από τσι άλλες δύο,
    Εις τσου κορφούς θα έφερνα το πρώτο το βραβείο.
    Η σιόρα Λέντζω παναπεί, η Σάτι και η Δρούτσα, με κόμπο ευρωπαικό εδέσανε την ……..
    Είδατε που σας το ‘λεγα τση μοίρας μου το κρίμα;
    Σε μίγια λέξη κόλλησα και δε μου βγαίνει η ρίμα.
    Αγιούτο, ορέ σύντολοι τη ρίμα ν’αποσώσω,
    Μήπως και στο γιουροβυζιώ θέλουν να τσου στιχώσω.
    Τόμου και οι τρεις ειμάστενε οι πρώτοι τω σπουδαίω
    Τατά τατά στα μούτρα μας και όλω των Ογρωπαίω.

    image_pdf

    Τότε που ζούσαμε

    Καρναβάλι στην Κέρκυρα τον Φλεβάρη του 1971.

    Η Έκτη Πρακτικού του 2ου Γυμνάσιου έχει βγει με κουρέλια και ρόπαλα να επιτεθεί αδίσταχτα σε στριμμένους καθηγητές και σε αχώνευτους ξινούς νιοράντηδες κορφιάτες καθώς και τις ξιπασμένες κυράδες τους.

    Βλέπετε αυτοί ήταν οι πιο εύκολοι στόχοι, οι πιο διαχειρίσιμοι εκπρόσωποι της εξουσίας που είχαμε απέναντί μας.

    Μόνο μια ψιλόλιγνη όμορφη μαθήτρια από το θηλέων την πάτησε κείνη τη μέρα όταν ο χημικός Μανής της τράβηξε το μουζέτο.

    Η οικογένειά της είχε επιφάνεια και γλύτωσε την αποβολή απ’ όλα τα σχολεία της περιφέρειας Ιονίων – Ηπείρου – τη σκαπουλάρησε με εξαήμερη.

    Ένα άλλο παιδί την είχε φάει και τελείωσε στην Πάτρα επειδή κορόιδευε μες την πιάτσα τον άκακο καθηγητή μαθηματικών Παπαδάτο (Μπέκο) που τον είχε αφήκει μεταξεταστέο. Ο πατέρας του ήταν ταξιτζής.

    Το μικρό μου αδελφάκι κι εγώ λείπαμε, μιας και τελειώναμε το Γυμνάσιο στην Αθήνα.

    Βρήκε ευκαιρία η τσέτα και πήρε εκδίκηση για την απουσία μας φλομώνοντας στις ροπαλιές το πατέρα μας που είχε την ατυχία να διασταυρωθεί μαζί τους μπροστά απ’το Οκαζιόν.

    Σημερινοί εβδομηντάρηδες πια, τα κατάφεραν στη ζωή αυτά τα παιδιά.

    Στη φωτό διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά:

    Όρθιοι:

    – Γιώργος Γιακουμπίνης – μηχλ/γος μηχανικός (δεν ζει πια).
    – Αριστείδης Μαυρογιάννης- βιολόγος
    – Ηλίας Παναγόπουλος -πολιτικός μηχ/κός ΕΜΠ.
    – Κυριάκος Βαβαλίδης – μηχανολόγος – αστροφυσικός
    – Γεράσιμος Δημουλής – οικονομολόγος
    – Χρήστος Ζουπάνος – ηλεκτρονικός μηχ/κός

    Καθήμενοι:

    – Ευγένιος Δαφνής – γιατρός, καθηγητής στην Ιατρική Ηρακλείου
    – Κώστας Σκούρτης – πολιτικός και τοπογράφος μη/κός ΕΜΠ
    – Αλέξης Μαρτζούκος – γιατρός
    – Αλέξης Κροκίδης – γιατρός
    – Γιάννης Φοντάνας – καθηγητής φυσικός – φίρμα της αριστεράς γενικώς, γνωστός τοις πάσι.

     

    image_pdf

    Το αυγό του φιδιού ντύθηκε καρνάβαλος

    Στη “δημοκρατική” “πολιτισμένη” Κέρκυρα της ανοχής και της υποτιθέμενης σεξουαλικής ελευθερίας υπάρχει πολύς χώρος για τους ομοφοβικούς φασίστες, που ενθαρρύνουν οι εκκλησιαστικές ολονυχτίες και η ακροδεξιά ρητορική του βαθέος κράτους.
    Να αναλογιστούμε ότι το αισχρό καραγκιοζιλίκι συνέβη σ’ ένα χωριό που κάποτε το Κουκουέ ήταν πρώτη δύναμη, σε έναν πρώην δήμο που είχε λαμπρύνει η παρουσία του πρόσφατα χαμένου κομμουνιστή Βασίλη Αρμενιάκο-Τσουντή.
    Ας δείξει λίγο θάρρος η νερόβραστη ηγεσία του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ κι ας καταγγείλει επώνυμα τους εμπνευστές αυτής της προβοκάτσιας στρεφόμενη και νομικά εναντίον τους.
    Κι αν δεν μπορούν ή δεν θέλουν αυτοί, ας προχωρήσουν κάποιοι άλλοι από το χώρο της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής η εξωπαρλαμεντάριας.
    Αυτοί οι τύποι αρκέστηκαν με ανακοίνωσή τους να απαιτήσουν τη δημόσια συγνώμη των διοργανωτών, λες και αρκεί αυτή η παπαριά για να χτυπηθεί το φαινόμενο.
    Χρειάζεται παράλληλα και δυναμική αντιμετώπιση και να μην μείνουμε μόνο στα χαρτιά.
    Έπρεπε κάποιος από τους συνδιοργανωτές, οργανωτές, τοπικούς παράγοντες, που τώρα καμώνονται ότι δεν ήξευραν, να τους πετάξει έξω από την πομπή με τις κλωτσιές.
    Αλλά και να μην ήξεραν, τι τους κοίταγαν;
    Δεν βρέθηκε ένας να κουνήσει το δαχτυλάκι του;
    Η προβοκάτσια δεν στοχεύει μόνο το πρόσωπο του συντηρητικού πολιτικού Κασελάκη αλλά όλη την δημοκρατική κοινωνία.
    Καμιά ανοχή στο φασισμό και σ’ ό,τι τον εκτρέφει!

    ΥΓ: Απορίας άξιον είναι πάντως ,ενώ βρέθηκαν Κερκυραίοι να χλευάσουν τις σεξουαλικές επιλογές του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αν πηδάει ή αν πηδιέται, ουδείς διανοήθηκε να σατiρίσει -επιδερμικά έστω- τα IKOS και τους λοιπούς επενδυταράδες τους μητσοτάκηδες που γαμάνε όλη την Κέρκυρα χωρίς σάλιο.

    Το ρεπορτάζ του Corfu Press.

    Φουντώνουν οι αντιδράσεις για την ομοφοβική καρικατούρα Κασσελάκη στα Μωραΐτικα!

    image_pdf

    Φτάνει πια!

    “Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
    ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
    ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
    ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
    ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
    ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,
    ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.
    Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
    ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
    παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
    σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
    Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…
    Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΕΝΝΗΣΕ!”

    (Ζοζέ Σαραμάγκου, Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1998, ποίημα απο”τα τετράδια του Λανζαρότε” (1993-1997)*

    Για μια ακόμη φορά οι στίχοι του Νομπελίστα ταιριάζουν στα τεκτενόμενα στο νησί.
    Το Club Med η Ακρόπολη του ελληνικού τουρισμού λεηλατήθηκε από τους αδίστακτους Ανδρεάδηδες και τους υπερπόντιους πατρώνες τους.
    Αφού βρήκαν τα κάνουν.

    Η Αγγελική-Λάσκαρη Φαϊτά σε ανάρτησή της επισημαίνει το επαναλαμβανόμενο αίσχος των σταρχιδιστών “επενδυταράδων”, που καταπατούν και καταστρέφουν το δημόσιο χώρο και πλούτο.

    Κέρκυρα. Το έγκλημα του IKOS στη Δασιά

    Η δυάδα Κράτσα-Μερόπης με τρόπο κατάπτυστο την περίοδο της πανδημίας παρέδωσε τζάμπα τα 70 στρέμματα που ανήκαν στον Δήμο.
    Επί της ουσίας δεν έγινε κανένας έλεγχος όλα ενεργήθηκαν επιδερμικά κατά τη διάρκεια του ανασκολπισμού, που κανένας φορέας ή κόμμα η οργάνωση δεν μπόρεσε η δεν θέλησε να συγκρατήσει σοβαρά, να καταγγείλει με εργαλεία -που υπάρχουν- την ανομία, το αίσχος, την περιφρόνηση.
    Καιρός να ξεμουδιάσουμε λίγο να κουνηθούμε.
    Γιατί αυτός ο βιασμός μας κάνει να ντρεπόμαστε.
    Όσες/οι ενδιαφέρονται ας απευθυνθούν στη σελίδα μας.

    Κέρκυρα. Καταστροφή της Δασσιάς από το IKOS.

    ΥΓ
    Η αριστερά δεν έχει την παραμικρή γαμημένη ιδέα σε ποιόν κόσμο ζει… Πριν μερικά χρόνια, ο νομπελίστας συγγραφέας Ζοζέ Σαραμάγκου σε μία συνέντευξη του σε λατινοαμερικανική εφημερίδα προέβη σε μία δήλωση που ταρακούνησε τον κόσμο της Αριστεράς, στην οποία ο ίδιος ήταν ενταγμένος ως μέλος του Πορτογαλλικού ΚΚ από το 1969 έως και τον θάνατό του το 2010. (Λ.Σταυρόπουλος, Το Βήμα της Κυριακής, 30-4-2011)

    image_pdf

    Αντίο Νιόνιο Φάντε

    Πέρασε στο χάος του μεγάλου πουθενά προχθές ο ανεπανάληπτος Νιόνιος Φάντες

    Είμαι υποκριτής, όχι ηθοποιός.
    Δεν ποιώ ήθος.
    Το ήθος του ηθοποιού είναι οι Ποιητές.
    Είμαι μεταφορέας.
    Μεταφέρω το ήθος του Ποιητή.
    Ανήκω στα ισχυρά όπλα.
    Παντός καιρού.
    Το λέω με παρρησία και αυτοπεποίθηση.
    Ούτε χαρισματικός, ούτε τίποτα από όσα λένε κατά καιρούς
    τα εγκώμια των κριτικών για μένα.
    Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ον μια ύπαρξη της επιβίωσης μόνο,
    ο άνθρωπος είναι μια ψυχή είναι μια ύπαρξη
    που θέλει ν΄αναπτυχθεί
    θέλει να σπάσει τα δεσμά του από τη μιζέρια
    ν΄αναπτυχθεί
    άλλο επιβιώνω άλλο αναπτύσσομαι.
    Aν υπήρχε περίπτωση μέσω της Τέχνης η ανθρωπότητα
    να είχε βελτιωθεί, τότε θα είχε βελτιωθεί.
    Άλλωστε και το αίτημα του Μαρξ δεν ήταν να βελτιώσουμε
    τον κόσμο αλλά να τον αλλάξουμε.
    Αυτό παραμένει το μεγάλο αίτημα:
    να αλλάξουμε τον κόσμο για το καλό του ανθρώπου,
    κι όχι να του δώσουμε μερικά παραπάνω ψιχία.
    Να κάνουμε τον άνθρωπο να σκεφτεί,
    να μπει στην περιοχή του πνεύματος.
    Οι επαναστάσεις δεν τελειώνουν ποτέ.
    Οι επαναστάσεις υπακούουν στην αρχή της συνέχειας.
    Που σημαίνει ότι πρέπει να κρατάς το μυαλό σου
    και την καρδιά σου συνέχεια σε εγρήγορση, σε επαγρύπνηση.

    Ηλίας Λογοθέτης (15 Απριλίου 1939 – 28 Φεβρουαρίου 2024)

    image_pdf

    Οι τρεις προστάτες του μισελληνισμού

    Οι προστάτες των γραμμάτων και της παιδείας, εκτός από ημιμαθείς μουλάδες, ήσαν γλύφτες και υμνωδοί της εξουσίας, διεστραμμένοι μισογύνηδες και σκοταδιστές μισέλληνες.
    Καιρός να απαλλαγούμε από αυτή την “εορτή”.

    image_pdf

    Το Δεντρόσπιτο

    Προδημοσίευση μιας ιστορίας του Γιώργου Κοσκινά, από το βιβλίο του “Ρεμπόμπο” (Εκδόσεις Μαραθιάς).

    Επηγαίναμε με τσου ρέστους ρέμπελους τση τσέτας μιτσά σ’ένα γκρεμό από κάτω στο Λουρί(Ανάληψη), το ’77 πρέπει να’τανε και κουβαλούσαμε ξύλα μ’όλες τση πρόκες και τση σαρανταπεντάρες, για να κάμουμε καταφύγιο σ’ένα κυπαρίσσι απάνω.
    Σαν δεντρόσπιτο.
    Το’χαμε δει τσου Μικρούς Εξερευνητές, στο Μικυμάου, όπου βάζανε τση κόρσες να ανεβούνε ότα τα κυνηγούσε τα καψερά με τη ξεσκονίστρα ο Ντόναλντ.
    Και τσου Ροβινσώνες, μια ταινία που’χε δείξει η ΥΕΝΕΔ παγιά.
    Μας είχανε πέσει να νεφρά κουβαλώντες όλα τούτα τα παραμπάτζαλα.
    Μέχρι και δύο σακιά τσιμέντο είχαμε σύρει στο δέντρο, από μια οικοδομή που χτίζανε εκεί κοντά.
    Και τι δεν είχαμε μάσει εκεί πάνω.
    Κονσέρβες, κομπόστες, μανέστρες, νούμπουλα, τζιτζιμπίρες, μπουρνέλες, βιβλία, τετράδια, μανταλάκια, τσιμπίδια, αρμίδια, καρφιά, σφυρί, πινέζες, σφεντόνες, σουγιάδες, ένα πόμολο σκουριασμένο, ένα πλαστικό κράνος από Βίκινγκ καρναβαλίτικο, ένα σπαθί τσακισμένο, χωρίς πόντα, μια τράπουλα για κοντσίνα(ειμάστενε τέσσεροι), δύο κουτιά σπίρτα, ένα μαντίλι με καμιά 50αριά βώλους, κάτι σεντόνια που’χε η τζία στην αποθήκη σκοροφαγωμένα, ιώδιο, οινόπνευμα, ένα κουτί χανσαπλάστ, ένα ψαλίδι και 3 παγκούλια.
    Ο ένας καθότανε κουκουνάκι με αμπεμπαμπλόμ.
    Ανεβάσαμε με σκοινιά τση παλέτες όπου λέτε και τση ενώσαμε.
    Τα χανσαπλάστ ετελειώσανε δελέγκου, γιατί γιομίσαμε μπότες όλοι πατ κιουτ.
    Είχα φέρει και τα κιάλια που μου’χε χαρίσει ο μπάρμπας μου
    ο ναυτικός.
    Όταν σώσαμε με τση κατασκευές, εκόψαμε μερικά κλαριά για να φαίνεται το πέλαο και καθομάστενε μια ο ένας μιας ο άλλος και αγναντεύαμε τα μπατέλα που σεργιανίζανε.
    Κρατούσαμε και πρακτικά από τση συνεδριάσεις τα Σάββατα.
    Τα γράφαμε όλα μέσα.
    Σκέδια για ύστερα(επέκταση του σπιτιού για να γένει οχυρό, κλπ), σκοπιές, δουγιές, υλικά και παραπτώματα.
    Ο Αντώνης είχε μαζώξει τση περισσότερες τιμωρίες,
    γιατί αργούσε πάντα.
    Τον εκυνήγαγε η μάνα του με το αυγό στο κουτάλι,
    κι άμα δε το’τρωγε δε τον άφηνε να πάει πουθενά.
    Μέχρι που τον εστρίμωχνε σε καμιά γωνία τον τσαμένο και μόλις άνοιγε το στόμα, του το’χωνε σίσκαρο μέσα.
    Αφού δεν είχε καταπιεί το κουτάλι, πάλε καλά.
    Όσο γενότανε το ρεμπόμπο, οι ρέστοι κρυβομάστενε πίσω από την αυλή και τραγουδούσαμε
    «Αντώνη – Αντώνη που χέζεις το σεντόνι,
    κι μάνα σου τα’απλώνει κι εσύ το καμαρώνεις!»
    Μετά έβγαινε ο πατέρας του με το ζωστήρα,
    ή με κείνο το κοντόξυλο και μας γέμιζε παλουκιές!
    Μια μέρα κατεβήκαμε για ψάρεμα στο Καρδάκι.
    Είχαμε βρει κι ένα τηγάνι.
    Ο κολώφαρδος ο Άκης εβρήκε ένα κέφαλο σ’ένα σωλήνα μέσα και τον μαγειρέψαμε σκέτονε, χωρίς λάδι.
    Μια άλλη φορά εγλύστρισε ο Αντώνης σ’ένα βράχο κι έπεσε με τα μούτρα στη θάλασσα, σα να’θελε να τη φάει στομιές, κι ετσάκισε δύο δόντια.
    Από τότες η μάνα του μας επικήρυξε.
    Το χειμώνα χαθήκαμε με τα σχολειά, κι όταν έφτακε ο Ιούνης, τον έστειλε στη θειά του στη Γερμανία.
    Αφήκαμε ιμπάντο και το καταφύγιο και ρήμαξε.
    Γιόμισε βατσουνιές τριγύρω.
    Ένα χρόνο μετά, που μας εθυμήθηκε να πάμε πάλε, δε φαινότανε καν από τα βάτα που’τανε ίσα με δύο μέτρα ψηλά.
    Μετά μας έσωσε και η τσέτα, βάρεσε διάλυση.
    Καμιά φορά πηγαίνω στο Λουρί και κοιτάζω από κάτω μπας και δω το κυπαρίσσι εκείνο, αλλά μου κάζεται που το κόψανε, ή ασκώθηκε κι έβαλε τση κόρσες μ’όλες τση τάβλες.
    Ευτυχώς εμείνανε τα πρακτικά των συνεδριάσεων, κι έτσι θα σας τα κάμω χαρτί και καλαμάρι εδώ, τση Ταραντέλες.
    Οι περιπέτειες τση οχτιές μόλις ξεκινήσανε!

    image_pdf

    Σκατόφατσες

    Ο Δημήτρης Μαρκόπουλος είναι ο βουλευτής της ΝΔ, ο οποίος καταγγέλθηκε ότι απείλησε έναν καθηγητή, του σχολείου στο οποίο φοιτά το παιδί του.

    Με ανακοίνωσή του ο βουλευτής Β’ Πειραιώς της ΝΔ έκανε λόγο για πόλεμο λάσπης και απειλών κατά του ίδιου και των παιδιών του.

    Το περιστατικό δημοσιοποίησε ο τηλεοπτικός σταθμός ALPHA, λέγοντας ότι αιτία των απειλών κατά του εκπαιδευτικού ήταν οι χαμηλοί βαθμοί του παιδιού του βουλευτή, χωρίς ωστόσο να κατονομάζεται.

    Κατά τις ίδιες πηγές, στο επεισόδιο ήταν μπροστά και άλλοι γονείς που είχαν πάει για την καθιερωμένη ενημέρωση από τους εκπαιδευτικούς. Την ώρα που η εκδήλωση βρισκόταν σε εξέλιξη, ο βουλευτής πλησίασε τον καθηγητή και άρχισε να τον απειλεί.

    Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, ο βουλευτής φώναζε έξαλλος κατά του καθηγητή και χρησιμοποίησε εκφράσεις όπως: “θα σε τελειώσω”, “θα δεις τι θα πάθεις”, “θα σε καταγγείλω στο Υπουργείο Παιδείας”.

    Ο καθηγητής, μαθηματικός στην ειδικότητα, δεν αντέδρασε στα όσα άκουγε αλλά κράτησε την ψυχραιμία του.

    Ο σύλλογος διδασκόντων απέστειλε επιστολές στο διοικητικό συμβούλιο του σχολείου και γνωστοποίησε επισήμως το περιστατικό στο σύλλογο γονέων.

    “Στην ιδιωτική εκπαίδευση ορισμένοι γονείς θεωρούν πως μπορούν, επειδή έχουν την οικονομική δυνατότητα ή την κοινωνική ισχύ, να επιβάλουν το δικό τους “νόμο” στο σχολείο, αντιμετωπίζοντας τους εκπαιδευτικούς ως υπαλλήλους.

    Οι λεκτικές ή, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σωματικές, επιθέσεις εναντίον δημόσιων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών είναι δείγμα βαρύτατης κοινωνικής παθογένειας” υπογραμμίζει η ΟΙΕΛΕ.

    Συμμετείχε ως μέλος σε πέντε προανακριτικές κι εξεταστικές επιτροπές: υποθέσεις Νοβάρτις, Καλογρίτσα, λίστα Πέτσα, υποκλοπές ΕΥΠ, τέλος πρόεδρος σε αυτήν για το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών. Σε ό,τι δηλαδή αναδύει την περισσότερη φαιογαλάζια μπόχα.

    Ο βουλευτής Μαρκόπουλος μπήκε στην ελληνική Βουλή με διαβατήριο τις επιθέσεις που πιστά έκανε επί χρόνια, με θράσος και πολύ εκνευρισμό, στα τηλεπαράθυρα υπέρ της κυβερνητικής παράταξης.

    Ο άλλοτε εργατικός Πειραιάς έχει λαμπρές επιδόσεις σε φασιστόφατσες όπως ο συγκεκριμένος τραμπουκίσκος.Οι φασιστόφατσες Λαγός, Κουζήλος, Πατέλης, Μαντούβαλος, Μιχαλολιάκος, Κατσαφάδος κι άλλοι πολλοί.

    Είχε εκφράσει έμμεσα αμέριστη συμπάθεια για τον καταδικασμένο για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης αρχηγό της Χρυσής Αυγής:
    «Ποιος είναι λοιπόν ο Νίκος Μιχαλολιάκος;
    Και μόνο μια απλή ανάγνωση του βιογραφικού του δείχνει ότι δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος.
    Έχει σπουδάσει μαθηματικά, υπηρέτησε στις ειδικές δυνάμεις, ο ίδιος ο Παπαδόπουλος τον ήθελε για αρχηγό της ΕΠΕΝ, έφθασε να βάζει μέχρι και βόμβες.
    Πάνω από όλα όμως είναι ένας άνθρωπος με σαφές ιδεολογικό στίγμα και μια κατάρτιση που σου θέτει το δίλημμα τον πιστεύεις ή δεν τον πιστεύεις».

    Είχε επίσης δηλώσει αναφορικά με τις αστυνομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια:
    «Όχι όμως και αμέσως μόλις λίγο αιματάκι τρέξει από κάποιον μπαχαλάκια αμέσως όλα τα μέσα ενημέρωσης πω πω το παιδί. Γιατί και οι αστυνομικοί… Έτσι;»

    Σκατόφατσες. Όσο κι αν πλυθούν σε γαλάζια ευρωπαϊκά ύδατα.

    image_pdf

    Στεπάν σε προειδοποιήσαμε

    Αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες ήταν αναμενόμενο και είναι σίγουρο ότι την έχουν στημένη του Στεπάν οι… εκτελεστές της πόλης.
    Οι άνθρωποι που τέσσερα χρόνια τώρα μίλαγαν μόνο για να πουν ότι οι κάτοικοι δεν καταλαβαίνουν και ζήταγαν και συλλήψεις, οι άνθρωποι που περιφρονούσαν και κορόιδευαν κάθε αντίδραση των κατοίκων, αυτοί που θεωρούσαν το Δήμο ιδιοκτησία τους, αυτοί που έκαμαν τα πάντα για να γίνει κλαμπ όλη η πόλη, αυτοί οι άνθρωποι έχουν το απύθμενο θράσος να βγαίνουν με την ευγενική βοήθεια τοπικού καναλιού και να θέλουν να καθοδηγήσουν τη νέα δημοτική αρχή στη δουλειά της.

    Δεν ξέρουμε πώς θα το πάει ο Στεπάν και τον περιμένουμε στη στροφή αν ξεφύγει από ότι υποσχέθηκε, αλλά να σηκώνουν κεφάλι και να κουνάνε το δάχτυλο οι υπόλογοι για το χάλι του Δήμου πάει πολύ.

    Στεπάν βγες και ξεμπρόστιασέ τους, άσε τις ευγένειες με δαύτους και δεν τους πάνε.
    Μάζεψε όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και βγες να τα αραδιάσεις.
    Πού διατέθηκαν τα λεφτά του Δήμου, τί παραδάκι ΕΣΠΑ χάθηκε από αμέλεια (γιατί για κάποιο πεντακοσάρικο ακούμε για κάποιο σχολείο), πόσα εισπράχτηκαν από καρεκλοτράπεζα και πόσα ΕΠΡΕΠΕ να εισπραχτούν, πόσες απευθείας αναθέσεις έγιναν ενώ δεν έπρεπε και ό,τι άλλο βρεις.

    Κάνε το τώρα για να τους βουλώσεις πριν είναι αργά.
    Εκτός αν… δεν θέλεις!!!

    Στο μεταξύ φαίνεται ότι ο Μικρός Νικολά ετοιμάζεται για υποψήφιος χαλίφης στο κορφιάτικο χαλιφάτο και ότι ώρα ανοίξεις ντόπιο καναλέτο αναγκάζεσαι να το κλείνεις μια και τον έχουν φάτσα κάρτα κάθε τρεις και πέντε.

    Στο δημοτικό συμβούλιο δίνουν σώου η Λουμινόζα και ο Ρισελιέ και ω της πλάκας μιλάνε και μάλιστα γκαρίζουν για τις συμπεριφορές στο δημοτικό συμβούλιο, αυτοί που το είχαν
    ξεφτελίσει.
    Κάπου πέταξε η Λουμινόζα ότι είναι… τυπική. Ε ρε γέλιο που ρίχνουμε και τι στιγμές ζούμε.
    Και ο Στεπάν το πάει με το σεις και με το σας.

    Και για να γελάσουμε πάλι, αν είναι να ξεφορτωθούμε τη Λουμινόζα και τα σκέρτσα της, να ζητήσουμε του Γιάννη να την προτείνει υποψήφια για την Ευρωβουλή και να τη ψηφίσουμε όλοι με χέρια και με πόδια. Να πάει στην ευχή του Αγιού μας και να μην ξαναπατήσει εδώ για καμιά πενηνταριά χρόνια. Από κοντά να την ακομπανιάρει και ο Ρισελιέ και να μας μείνει ο Μικρός Νικολά για νά ‘χουμε να γράφουμε.

    image_pdf