Δεν ηξεύρω τι θα εορτάζαμε σήμερον εάν η Κασσιανή δεν επέριπτεν την φανφαρονισμόν:
– Αλλά και διά γυναικός πηγάζει τα κρείττω.
Εις την ερώτησιν του αυτοκράτορος Θεοφίλου:
«Ὡς ἂρα διά γυναικός ἐῤῥρύη τὰ φαῦλα» όστις ήθελεν νυμφευθή και υπέβαλεν τα Τόπ Μόδελ της Επικρατείας εις προφορικόν τέστ ευφυίας. (Ιωτακίου=IQ)
Ο λόγος όπου απέριψεν την Κασσία καλλονήν δεν ήτο η αυθαδειά της αλλά εσυμπέρανεν ο δύσμοιρος ότι θα είχε πάρλαν ασυγκράτητον εν τη κοινή κλίνη λόγω μορφώσεως και εδιάλεξεν ετέραν καλλίπυγον την Θεοδώραν αλλά δεν επέζησεν να ειδή τας πομπάς της.
Καταγομένη εκ του Θρακοφρυγικού φύλλου των Παφλαγόνων το έθνος των οποίων οι αρχαίοι Ημών πρόγονοι το περιφρονούσαν εμφανώς ως απολίτιστον και αποτελούμενον εξ αργυρώνητων δούλων.
Εν ταις παροιμιαις των η λέξις παφλαγών εσήμαινε τον Φλύαρον.
(Παφλαγών > Φαφλαγών > φαφλατών > φαφλατάς).
Ο Αυτοκράτωρ ουχί μόνον εκόσμισεν την Αυλήν του με ευρυμαθείς κληρικούς ως ο Ιωάννης Γραμματικός, ο Λέων ο Μαθηματικός (!) και ο Μεθόδιος αλλά εκαλλώπισε την Βασιλεύουσαν με ανάκτορα όπως του Βρύου κατά μίμησιν των ανακτόρων της Βαγδάτης. Διότι αν οι Άραβες εντυπωσιάζονταν από τους σοφούς του, αυτοί οι τελευταίοι του -και ιδιαίτερα ο Ιωάννης Γραμματικός- μετέδωσαν τον θαυμασμό των δια την ισλαμικήν αρχιτεκτονικήν οία ήκμασε επί Χαρούν αλ Ρασίδ.
Ανακατέλαβεν στρατιωτικώς Αρμενίαν και Συρίαν ,Αμόριον ,Σινώπη και Σωζόπετραν.
Μια φορά την εβδομάδα, όταν πήγαινε να εκκλησιαστεί εις τον ναόν των Βλαχερνών, οποισδήποτε ημπορούσε απροσκώπτως να του εκθέσει τα παράπονά του.
Ήλεγχε την αγοράν, ρωτούσε διά τας τιμάς , εφρόντιζεν δι’ επάρκειαν αγαθών και ήτο Κέρβερος με τους αξιωματούχους και υπαλλήλους.
Όταν πτωχή χήρα του εκατήγγειλε ότι ο αδελφός της Θεοδώρας Πετρωνάς ύψωσε μέγαρον τεράστιον κατά παράβασιν του ΓΟΚ της εποχής παραπλεύρως της κατοικίας της στερώντας της το φως ,τον εδιέταξε να αποκαταστήσει την παρανομίαν.
Κι όταν έμαθε ότι τίποτα δεν επραγματώθη μαστίγωσε τον Πετρωνά εν μέση οδώ.Κι όταν κάποτε είδε στο λιμάνι ένα εμπορικό πλοίο εντυπωσιακού κάλλους μεγέθους, και φορτίου κι έμαθε ότι ανήκε εις την βασίλισσα Θεοδώρα, διέταξε να το κάψουν μαζί με το φορτίο λέγοντας: «Εμένα, τον βασιλέα Ρωμαίων, η γυναίκα μου ναύκληρο με κατάντησεν».
Η κακούργος σύζυγος είχενσυληφθεί επ’ αυτοφώρω απόγελωτοποιόν της αυλής να ασπάζεται εικόναν αλλά όταν εκατογορήθη, είπε πως κοιταζόταν στον καθρέφτη της και ο καλός κ’αγαθός Άρχων βλάξ ωςάπαντες οι σύζυγοι την επίστευσεν ο αφελής.
Την επίστευσεν εισέτι και όταν έθεσε αυτήν τον τρίχρονον διάδοχον και σύμπασαν αυλήν και κυβέρνησιν ίνα ορκισθώσι πρό της κλινης της νεκρικής όπως συνεχίσουν την πολιτικήν της Ανεξαρτησίας του Κράτους από το Ιερατείον (δηλ. την κακώς αποκαλουμένην Εικονομαχίαν).
Όταν απήλθεν από τον μάταιον τούτον κόσμον ,η ικανότατη εις κερδοσκοπικάς μβίζνας Θεοδώρα όρισεν επιτροπείαν του Διαδόχου από τον αδελφόν της Βάρδα ,τον Μάγιστρον Μανουήλ και τον Λογοθέτη Θεόκτιστον. (Κάτι παρεμφερές με Πολιτικόν Γραφείον)
Ο Βάρδας υπεύθυνος διά τη ανατροφήν του νεαρού Μιχαήλ απέδωσε ανατροφήν κακίστην ωθώντας τον πρός την οινοποσίαν,τας αρματοδρομίας και τας αγκάλας θήλεων αμφιβόλου ποιότητος και αρετής (πρός τούτο του εδόθη από την Ιστορίαν το επίθετον, “Μέθυσος”).
Πρώτη ενέργεια ήτο να απομακρυνθούν οι καλλιεγούντες γράμματα και τέχνας Λέων Μαθηματικός επίσκοπος Θεσαλονίκης και ο Πατριάρχης Ιωάννης Γραμματικ΄’ος να διαπομπευθώσι και μετ’ολίγον να αναθεματισθώσι άπαντες οι Εικονομάχοι πλήν Θεοφίλου διά τον οποίον η σεπτή Αυγούστα εκατέθεσεν ότι μεταμελήθη΄την υστάτην στιγμήν ότε Άγγελος Κυρίου εκατήλθεν να μεταφέρη ως σύγχρονος Κούριερ την ψυχήν αυτού προφανώς εις το πύρ το εξώτερον.
Κατά το διάστημα της εξουσίας της Θεοδώρας δύο εκστρατείαι υπό τον Θεόκτιστο κατά της Αραβοκρατούμενης Κρήτης απέτυχαν, αι κτήσεις εν Απουλία και Καλαβρία απωλέσθησαν υπό των Φράγκων, η Σικελία υπετάχθη εις τους Αφρικανούς Μουσουλμάνους και αι επιδρομαί των Αράβων εις Μικρά Ασία έγιναν πυκναί και καταστρεπτικότεραι.
Η μόνη επιτυχής ενέργεια ήτο η σφαγή των Παυλικιανών.
Διότι θεία εμπνεύση η Αυγούστα επεδίωξεν να τους επαναφέρει εις την Ευσέβειαν.
Ατυχής επιλογή διότι εκ των 110 χιλιάδων περίπου αιρετικών ,αι εκατό ανασκολπίσθησαν -διότι ως γνωστόν η ευσέβεια από τον πρωκτόν εισέρχεται- και πέντε διέφυγαν εις Βουλγαρίαν διά να συστήσουν την φυλήν των Βογομίλων.
Απέμειναν πέντε χιλιαδούλαι οι οποίοι έγιναν οι ευσεβέστεροι των θνητών.
Ο παραδυναστεύων Βάρδας αφού ονομάσθη χαρτουλάριος του κανικλείου, μάγιστρος και αργότερα δομέστικος των σχολών ήρχισε τας σταλινικάς εκκαθαρίσεις.
Απεμάκρυνεν βιαίως τον Μανουήλ, εκτ’έλεσεν τον Θεόκτιστον την δε αδελφούλαν του απέστειλεν εις μονήν υπό περιορισμόν ως άλλη Ρουπακιάδα όπου εκάρη ,την εκούρευσεν διότι είχεν αποτύχει εις την εξωτερικήν της πολιτικήν και έπρεπε να επιστρέψει εις τα καθήκοντα τα ορίζομενα διά τα θήλεα και να αφέση την εξουσίαν εις το φύλλον, το ισχυρόν το εκ των Γραφών ορισθέν.
Στις 26 Απριλίου του 862 εστέφθη καίσαρ από τον Μιχαήλ.
Εδιόρισεν Πατριάρχη τον Φώτιον επί των ημερών του οποίου είχαμε τον Πρώτον σχίσμα.
Καίσαρ και Μέθυσος εφονεύθησαν αμφότεροι υπό του Βασιλείου του Α’ του Μακεδόνος τέσσερα έτη αργότερον ο καθείς εις χωριστόν ράουνδ.
Η σημερινή εορτή η οποία είναι ενθύμημα της μεταστροφής προς την πλέον σκοτεινής συντήρησιν της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την εποχήν της δυναστείας των Ισαύρων ότε προλήψεις και Ιερατείον απεμακρύνθησαν από τα κέντρα εξουσίας.
