Ο Pervers Pepere είναι μία από τις πολλές προσωπικότητες που ανέπτυξε ο μέγιστος Γάλλος σχεδιαστής Marcel Gotlib (Gai-Luron, Coccinelle, Professeur Burp, Commisaire Charolles, Superdupont, Ηamster Jovial κ.α.).
Ο διεστραμμένος παπούλης -όπως αποδίδεται στα ελληνικά- είναι ένας αισχρότατος γεροντάκος επιδειξίας, που προκαλεί με ανελέητες φάρσες τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη δημόσια αιδώ και την επιβεβλημένη διά πυρός και σιδήρου τάξη πραγμάτων.
Όσοι με γνωρίζουν προσωπικά θα διαπιστώσουν ότι φατσικά μου μοιάζει. Έχει την ίδια μυτόνγκα, παρόμοια μοχθηρά μάτια και φιλοσοφικά δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο.
Εδώ, σε τέσσερα στριπάκια παίρνει τον ρόλο ενός εκ των χιλιάδων δημιουργών του σύμπαντος που προϋπήρχαν του δικού μας μοναδικού γνήσιου Ιουδαίου Γιαχβέ που η αυθεντικότητα και πανοπτικότητά του απεδείχθησαν διά των Γραφών από σύγχρονούς του δημοσιογράφους και ρεπόρτερς που σε ζωντανή μετάδοση συνέταξαν την παλαιά και την καινή διαθήκη.
Εξ άλλου ο Γιαχβέ ποτέ δεν φορούσε σαγιονάρες, ούτε έτρεχε μύξες η μύτη του, ούτε ποτέ χρειάστηκε να σνιφάρει για να ξελαμπικάρει κατά το εφταήμερο της δημιουργίας αυτός ούτος ο ποιητής ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.
Ο Γκοτλίμπ με τον αοιδό Μαξίμ Λε φορεστιέ εμπνεύστηκαν μάλλον την ιστορία από τον προκολομβιανό πλάστη Τσιμινίγκουα που μασούσε φύλλα κόκας όπως πίστευαν οι αφελείς ιθαγενείς μέχρι να έρθει ο πολιτισμός του Χριστούλη να “τσου στρώση να τσου κάμη αθρώπους” όπως λένε οι Καμπιελώται.
ΥΓ
Τέλος εύχομαι η γέννεσις του θείου βρέφους να σας εύρη υγιείς, αρτιμελείς, μετανοούντες, εξαγνισμένους από πάσαν αναρχοκομμουνιστικήν επιροήν μετά την πολυπόθητον πέψιν και ακολουθίαν πολλαπλών αφοδεύσεων των χθεσινών εδεσμάτων τα οποία ηγοράσθησαν εκ των πενιχρών επιδομάτων της εθνοσωτηρίου ημών κυβερνήσεων κατ’εντολήν του Μεγάλου Ελεήμονος…
