Το 1968, ο Αμερικάνος καθηγητής Τζέσι Ντριου παρουσίασε στους μαθητές του μία σύνθεση με σκηνές από διάφορες ιστορίες, κυρίως του Τεξ Άβερυ, των Χάννα-Μπαρμπερα και πιο παλιές, ενώ διάβαζε πολύ σοβαρά αποσπάσματα του γνήσιου κειμένου των Μαρξ και Ένγκελς.
Ακόμα και κάποιος που δεν ξέρει Αγγλικά μπαίνει στο νόημα.
