Είχανε μόλις βαρήσει οι έξη που ασκώθηκε να πάει να κατουρήσει.
Με το που βάνει το ποδάρι τση στη γης φεύγει σύσκαρη.
Βαρκαρόλα, σα γαδίνι και βρέθηκε στο ποδάρι τση γιότσας.
Από βραδύς είχε φύγει το νερό και ο Σπύρος, που ήθελε να ιδεί αν ήρθε, άφηκε όλες τσι βρύσες ανοιχτές.
Έτσι όπως ήτανε μπρούμυτα κάνει να πιαστεί από το ποδάρι τση γιότσας, να ανάψει τη λάμπα και με το που πατεί το ποδάρι τση και αγγίζει το διακόφτη, γλυστράει.
Φεύγει αυτή κατά τσι σκάλες και φεύγει και το φως με ένα σμπάρο που τη στραβοστόμισε.
Ινσόμα και επειδή έχει ποντίγιο μαζώνει τα νερά και πίνει και καφέ. Εν τω μεταξύ είχανε πάει εννιά.
Εσενιαρίστηκε και εκατέβηκε γιατί είχε ραντεβού με τη φιλονάδα τση, τη λογία.
Ανταμώσανε στην Ανουντσιάτα και πριν προκάμουνε να φιληθούνε μπάντα κι άλλη κομπαρίρει η ίδια η Πρώτη Κυρία!
“Στραβομάρα στα μάτια μου”, τση λέει σιγά τση φιλονάδας τση, “κούκλα είναι Παναγία κοντά”.
“Καλή σας μέρα ” τσου λέει η ίδια… όλο ευγένεια.
“Καλημέρα”! Απαντάει και η Νίτσα.
“Τι κάνετε” λέει η Κυρία.
“Καλά ευχαριστούμε” λέει η Νίτσα.
Και με το καλά τση μπαίνει ο διάολος μέσα τση και αρχινάει να σαρτένει.
” Τι καλά” και βάνει τσι φωνές .
“Όχι, δεν ειμάστενε καλά, που μας έχετε στριμωγμένους και δε μπορούμε ούτε πνοή να πάρουμε.
Όλη η χώρα εκλείστηκε οπίσω από τσι λαμαρίνες τάχα μου που γένονται έργα.
Όχι που φταίς εσύ, αλλά φεύγει όλο το Μποσκέτο και ο δρόμος από το φρούριο και θα πάνε περ άρια.
Εφάγαμε όλα τα απάσβεστα του Γιαλλινά με το κουταλάκι του γλυκού, όχι που φταίς η ίδια,
παρκάρουμε από κάτου από τα κρεβάτια μας, όχι που φταίς η ίδια,
το νερό έρχεται με τσι λάσπες, όχι που φταίς η ίδια,
μια στις τρεις δεν έχουμε φως, όχι που φταίς η ίδια,
πνιγομάστενε από τα σκουπίδια, όχι που φταίς η ίδια,
οι δρόμοι εγινήκανε κοτέτσια από τσι λακούβες, όχι που φταίς η ίδια,
ένα σινεμά δεν έχουμε, όχι που φταίς η ίδια,
να προβατήσουμε μέσα στη χώρα δε μπορούμε,
όχι που φταίς η ίδια.
Νοσοκομείο δεν έχουμε όπωπω , όχι που φταίς η ίδια Παναγία κοντά !”
Η Δήμαρχος έφυγε χαμογελαστή και η Νίτσα ακόμη φωνάζει.
“Όχι που φταίς η ίδια αλλά ένα φουλάρι δε μου έφερες και εμείς σε φημίσαμε όλοι “!
Να το ξέρεις!
Όχι που φταίς η ίδια παναπεί!
