Καθαρολόγοι, καθαρολόγοι παντού!
Απ’ τη μια όσοι θέλουν να καθαρίσουν την κοινωνία (τους;) από τα πρεζάκια, τα κλεφτρόνια, τους μελαψούς, τους πούστηδες, τις τσούλες.
Από την άλλη εκείνοι που όταν λένε “νοικοκυραίος” βάζουν στη λέξη αυτή μια τέτοια δόση περιφρόνησης του άλλου, που μπορεί να σκοτώσει και ελέφαντα.
Σάμπως η λύση να είναι να χωρίσουμε επιτέλους τα τσανάκια μας.
Όμως το ΜΑΖΙ είναι η μοίρα τ’ ανθρώπου.
Κατάρα και ευλογία μαζί.
Κι εκείνη η κοινωνία όπου κάποιος θα γίνεται δεκτός μόνο όταν θα προσκομίζει τα πιστοποιητικά ότι είναι αρκούντως φιλόζωος, γκέι φρέντλυ και μορφωμένος και ανοιχτόμυαλος θα είναι ομοίως αβίωτη με την άλλη, των κυρ-Παντελήδων.
Αν έπρεπε να διαλέξω, από την κοινωνία των “καθαρών”, θα προτιμούσα χωρίς αμφιβολία να ζήσω μέσα στο σκληρό πάνθεον του Ζαν Ζενέ.
Νομίζω το ίδιο και ο Ζακ Κωστόπουλος, κι ας μην τον γνώρισα.