Στο φιλμ της Αμερικάνικης Περιόδου του Σερ Άλφρεντ “Spellbound” (ελληνικός τίτλος “Νύχτα Αγωνίας”), με επέμβαση του ίδιου του παραγωγού Σέλζνικ, που ήταν λάτρης της Ψυχανάλυσης, κλήθηκε ο Σαλβαδόρ Νταλί να σκηνογραφήσει τα οράματα του Γκρέγκορυ Πεκ κατά την ψυχιατρική διαδικασία επανεύρεσης της απωλεσθήσας μνήμης του.
Δεν προβλήθηκε ποτέ και είναι άγνωστη η σκηνή όπου η ‘Ινγκριντ Μπέρκμαν μεταμορφώνεται σε άγαλμα της Αρτέμιδος.
Ο μάστορας Χίτσκοκ ήταν ενοχλημένος από την παρουσία της Καταλανικής μεγαλοφυΐας γι’ αυτό και το εικοσάλεπτο όραμα μειώθηκε δραματικά στο τελικό μοντάζ. Για να περάσει στην αντεπίθεση έκανε κάτι που δεκαετίες μετά αντέγραψαν οι Ταραντίνο-Ροντρίγκεζ στο Sin City: στα ασπρόμαυρα πλάνα σε δύο καρέ το περίστροφο πού εκπυρσοκρτοτεί βγάζει κόκκινη φλόγα.
Ο Μίκλος Ρόσζα τιμήθηκε με Όσκαρ για τη μουσική. Για τα υπόλοιπα τίποτε – παρά τις υποψηφιότητες ήταν πολύ προχωρημένα πράγματα για το 1945.
