Επήγα μπονόρα μπονόρα να πάρω το ψιωμί μου. Μετά επήγα και εις το μανάβη να πάρω κάνα φρούτο, να τρώμε καμιά βιταμίνα τώρα με τον κορωνιό.. Εκεί είδα τη Κική, παγιά μου γειτόνισσα που από όταν εχεστήκανε- με το συμπάθειο- εις τα όβολα από το τουριστικό που κάμανε, εμετακόμισε εις το Λιστό- πριν πιάκει εκεί σπίτι η Άντσελα μας.
– Ω Κική μου, χρόνια και ζαμάνια, ψυχή μου. Τι κάνεις;;
– Τι να κάμω ωρή Βιττόρια μου;; Βάσανα, πολλά βάσανα.
– Γιατί ωρή κοπέλα; Τι σε βρηκε;
– Δε πάνε καλά οι δουγιές μας Βιττόρια μου. Εξανοίχτηκε πολύ ο Σπύρος μου με τα Μπι Μπι. Αγόρασε πόσα ερείπια και τα κάμε σπίτια για τσου τουρίζτες. Ε του φύγανε πολλά όβολα έτσι και φέτος με την αρρώστια, μεγάλη συφορά τονε βρήκε..
– Ω κατάλαβα, ψυχή μου. Καλή δύναμη, να’χετε.
– Αλλά εβρήκαμε μάλλο τρόπο να ισοφαρίσουμε..
– Σοβαρά; Για πε μου..
– Μου’πε εμένα ο πνεματικός μου- ότι υπάρχει ένα πορτοφόλι θαματουργό, για μας τσου χριστιανούς τσου βέρους. Είναι το πορτοφόλι του Αγίου Σπυριδώνου!
– Τι μου λες;;
– Ναι χρυσή μου. Είναι βλοημένα. Μας τα έφερε ειδικιά παραγγελία από το Άγιο Όρος. Είναι χειροποίητα. Να, δες το!
Και μου βγάνει ένα πορτοφολίτσι με τον Άγιομας..
– Και γένεται τίποτις ωρή;;
– Ο πνεματικός μου λέει ότι μέχρι τον Απρίλη που θα αρχινήσει η σεζό, θα’χουμε ισοφαρίσει..
– Άμα πάρω εγώ τέτοιο, λες να μου ασκώσουνε τότσο τη σύνταξη;;
– Α δεν ηξέρω…
– Ε αφού δεν ηξέρεις εσύ, να ηξέρω εγώ;; Ξέρεις κανένανε που το πήρε και να γιόμισε όβολα;;
– Όχι, αλλά είναι βλοημένο σου λεώ..
– Για φερτο να το ιδώ καλύτερα… Ωρή εδώ λέει Μειντ ινΤσάινα, ωρή!! Τι Άγιο Όρος και κουταμάρες;; Μας επήρανε χαμπάρι και οι Κινέζοι ότι ειμάστενε τέγια ζώα και μας πουλούνε πορτοφόγια με τον Άγιο Μας!! Πες του Σπύρου σου, να πάει να μαζώξει καμιά εγιά και εσύ από πίσου, φέτος που’χει λέει σοδιά, γιατίς δε σας γλέπω καλά..
