Ως λέγωμεν “Η εκλογή της Σόφη” επιχειρούντες απλοϊκήν παρομοίωσιν δια την ταινίαν εκ της οποίας επαραδειγματήσθη ο ΙΝΒΙ δια την επιχείρησιν φέρουσαν τον κωδικόν “Λάζαρος”.
H δυστυχής Σοφία* ευρέθη πρό του κραυγαλέου διλήμματος επιλογής σωτηρίας του ενός εκ των τέκνων της ούτω και ο Κύριος Η.Ι.Χ ευρέθη πρό του διλλήματος απονομής αναστάσεως μεταξύ του συνδαιτήμονος είς τα ταβερνεία της Βηθανίας επιστηθίου φίλου Του Λαζάρου και του ευσυνειδήτως εργαζομένου εις την κραταιάν – έκτοτε – φιλανθρωπικήν οργάνωσιν της Μοσσάδ νεαρού ονόματι Χαφιεδάχ.
Αφού εδίστασεν έν κλάσμα του δεπτερολέπτου εδιέταξεν: «Δεύρο έξω!!!» απευθυνόμενος πρός τον κολλητόν του απορίψας ταυτοχρόνως μετά πόνου ψυχής τον νεαρόν Ιουδαίον εθνικόφρονα καταδότην.
Εὐθέως αἱ σάρκες ἀπεπληροῦντο, αἱ τρίχες ἀντεφυτεύοντο,
αἱ ἁρμονίαι συνεδεσμοῦντο,
αἱ φλέβες καθαρῷ αἵματι ἀντεγεμίζοντο.
Ὁ Άδης κάτωθεν κοπτόμενος τὸν Λάζαρον προέπεμπεν πέραν της Αχερουσίας και των περιγραφών του Δάντη.
Ἡ ψυχὴ Λαζάρου παρακρατουμένη καὶ ὑπὸ τῶν ἁγίων ἀγγέλων παρακαλουμένη τὸ ἴδιον εἰς τὸ ἴδιον μετεχωνεύετο ως το πνεύμα του λυχναρίου του Αλαδίν .
Καὶ τὸ πάντων ἐνδοξότερον ἦν ὅτι πανταχόθεν δεδεμένος ἦν τοὺς πόδας καὶ τὴν ὄψιν κηρίαις καὶ ἀνεμποδίστως ἐβάδιζεν επιχειρήσας άλμα εις τριπλούν προσγειωθείς εις την αγκάλην της Μάρθας.
∆ιὸ καὶ ὁ Κύριος δραστικώτερον πρὸς τοὺς παρόντας ὄχλους παρεκελεύετο λέγων:
«Λύσατε αὐτὸν καὶ ἄφετε ὑπάγειν!» συνεπλήρωσεν ο ηγήτωρ της δωδεκαμελούς αποστολικής μονάδος κομμάνδο στρατολογίας κομματικών μελών, μοδέλον των προιστορικών ΚΟΒών του τετιμημένου.
Εν τη γενική εφορεία της ομηγύρεως διέφευγεν του Κυρίου ότι το γένος των Χαφιεδάχ ήτο συγγενές εξ αγχιστείας μετά της οικογενείας του μαθητού Ιούδα.
Αι μητέραι των ενεργούσαν πλύσεις μεσοφορίων παρά τας όχθας του Ιορδάνη ποταμού επί μακρόν.
Ούτω ο Ιούδας εκυριεύθη υπό εκδικητικής μανίας διά την παραμονήν εντός της κρύπτης του ασπόνδου φίλου καταδώσας τον ΙΝΒΙ είς τας διωκτικάς αρχάς διά αντεθνικήν ξενοκίνητον δράσιν με τας όποίας είναι αδύνατον να απεμπλεκεί είς κοινός θνητός.
Μηδέ αυτός ούτος ο Μέγας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών δέν ηδυνήθη να πείση αυτάς τας Αρχάς ότι δέν ήτο ελέφας.
Τούτα είναι γεγραμμένα εις το κεφάλαιον ΧCIX των χειρογράφων του Κουμράν άλλως περγαμηνών της Νεκράς θαλάσσης τας οποίας ανέγνωσα εκ του πρωτοτύπου καταδυθείς διά σκαφάνδρου είς το βυθόν ταύτης. Και ανεγείρω την αγίαν εικόνα των διαδραματισθέντων εν Βηθανία.
Τα υπόλοιπα τα έχετε διδαχθεί και εμπεδώσει από τας υπερπαραγωγάς “Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ” , “ο Βασιλεύς των Βασιλέων”, “Μπεν Χουρ”, “Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο”, “Η ζωή του Μπράϊαν” και πλήθος άλλων.
Υ.Γ.
Θα υπέπεπτα εις σοβαράν παράλειψιν εάν δεν ανέφερα ότι η υποδυθείσα την Σοφίαν κωμωδός Μερίλη Στρήπη εβραβεύθη διά την άψογον ερμηνείαν της διά του οσκαρείου αγαλματιδίου παρά της κινηματογραφικής ακαδημίας της πέραν του ατλαντικού ευρισκομένης συμπαντοκράτορος χώρας μητρός.
