Κι όμως ο Γιάννης Ρίτσος δεν έχει γράψει μόνο για τους “πολιτικοποιημένους” συνθέτες.
Έδωσε το ρομαντικό “Κίτρινο Φθινόπωρο” στο Σπήλιο Μεντή το 1964 που κυκλοφόρησε σε 45άρι.
Στο καφενεδάκι μας κίτρινη κι η γρίλια
στο ποτήρι ανέγγιχτη έλιωσε η βανίλια.
Ένα φίλο κίτρινο έχεις για ρολόι
κίτρινη ώρα έρχεται για το φτωχολόι.
Τρεις εργάτες πέρασαν κάτω απ’ τις μαρκίζες
άκου αυτά τα βήματα, πράσινες οι ρίζες.
Το πρωτοτραγούδησε η Σούλα Μπιρμπίλη πριν πάρει μεταγραφή για το Θεοδωρακικό στρατόπεδο και τον “Όμηρο” του Μέρτραντ Μπήαν.
Δυστυχώς δεν έχουμε την πρώτη εκτέλεση του 1964, αλλά δυό άλλες με Γιοβάννα και Κηλαηδόνη.
Αμφότερες εξαίσιες.
Βανίλια στο ποτήρι με φρέσκο νεράκι της βρύσης και καφεδάκι πολλά και όχι.
Τι να έπαιρναν οι άνθρωποι; Cookies;
