back to top

Περιοδικόν διά την διάπλασιν κορασίδων και παίδων εντός και εκτός Κερκύρας

More

    Λουτσίντα

    Κανείς δε θυμάται το πραγματικό της όνομα.

    Ίσως μόνο ο Παπαφλωράτος που τη φρόντιζε μέχρι τα βαθειά της γεράματα.

    Ήταν κάποτε παντρεμένη με οικογένεια και παιδιά.

    Έβγαζε το ψωμί της ξενοπλένωντας.

    Όταν όμως έβγαινε βόλτα με το κουτσό ιδιόρρυθμο βήμα της η πιάτσα στεκόταν προσοχή.

    Δε τη σταμάταγε τίποτε.

    Αλλοίμονο στα μιτσά που θα τόλμαγαν να την ειρωνευτούν.

    Τα τάραζε στις τσαντιές.

    Και ήταν θεόρατη κι αρωματισμένη πάντα με όλο το καλλωπιστικό της εξοπλισμό μέσα.

    Θαύμαζε και κουβέντιαζε μονάχα με ό,τι είχε στολή.

    Αστυνομικούς κι έφεδρους που βγαίναν για περατζάδα το βραδάκι, τότε που είχαμε ακόμα το Σύνταγμα στο Παλιό Φρούριο.

    Η μορφή της έμεινε μέσα μου σα σύμβολο των περασμένων μεγαλείων.

    Κείνων που πέρασαν και δε θα ξανάρθουν.

    Βρίσκονται κάποιες Λουτσίντες για να μας θυμίσουν τα ξεπεσμένα όνειρα.

    Της λαμπρής αριστοκρατικής Κέρκυρας, της Μεγάλης Ελλάδας, ακόμα κι αυτών των δικών μας των ανύπαρχτων σοσιαλιστικών κόσμων.

    image_pdf

    Δείτε επίσης

    Τότε που ζούσαμε

    Καρναβάλι στην Κέρκυρα τον Φλεβάρη του 1971.

    Η σπάκα

    Έπαιρνες φόρα όξω από τη πόρτα από τα Γυναικεία κι από το πρώτο σκαλί τση Σκάλας εκτιναζόσουνε σα και το Τσαρδάρη όπου έκανε το μπλονζόν.

    Ευχαία επί τω νέω έτει

    Καλή χρονιά! Από την κουζίνα ακούστηκε ένα μμμ. Το συνήθιζε...

    Zivila Cervena Voisca!

    Με αφορμή το κλείσιμο 24 χρόνων από το τέλος της βάρβαρης νατοϊκής επέμβασης για τον οριστικό διαμελισμό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαυίας, ένα κείμενο του πολυαγαπημένου Μάχου Ρούση από "Ενημέρωση" της εποχής.
    Προηγούμενο άρθρο
    Επόμενο άρθρο