“Μπερτόδουλε μην κατέλθεις άνευ’”. “Μην κατεβείς τσι σκάλες χωρίς το φακό παδί μου, είπε η μάμμα σου, του φώναζε η Ρίνη, η υπηρεσία και συμπλήρωνε “τι θα τα μετρήσεις ένα ένα τα σκαγιά και θα βρεθείς ανάσκελα στη σοτοσκάλα έτσι κουτό που σ΄ έκαμε”.
Η οικογένεια του Μπερτόδουλου ήτο Ιταλικής καταγωγής, μιλάγανε Ιταλικά και Ελληνικά μα για Ελληνικά μιλάγανε την καθαρεύουσαν, μη πάει και ο Μπερτόδουλος μάθει τα Κορφιάτικα και δε μπορεί να μιλήσει σωστά. Ο πατέρας του ήτανε γυναικολόγος, μαμμόγιατρος παναπεί και τονε προορίζανε “να σπουδάσει την ιατρικήν να αναλάβει το ιατρείον”. Μαμμή να δεις που θα γένει έλεγε από μέσα της η Ρίνη, κάτω από τα κότολα που τηνε βγάνει, ακούς εκεί να παραστέκει το πατέρα του μιτσό παιδί, μέσα στο γιατρείο.
Μοναχογυιός και με ντεκαντέντσα από φυσικού του λόγω νότιας είχε τη μάμμα και την υπηρεσία ορντινάντσες. Με μπλάν μανζέ και μπροεντίν τονε μεγαλώνανε και με κονσομέ από κότα που τηνε πετάγανε μετά, γιατί ποιός να τη φάει τόσο που έβρασε για το ζουμί του μπέμπη.
Μα το πιο σπουδαίο είναι που δεν τον αφήνανε να κάμει βήμα χωρίς φακό. Αναψε τον φακόν εις την είσοδον του έλεγε η μητέρα του. Να τον ανάψεις το φακό στο πορτόνι η Ρίνη. Να στρίβεις την γωνίαν της οδού με τον φακόν αναμμένον η μητέρα. Πέρνε το σπίγολο του καντουνιού με το φακό στο χέρι η Ρίνη. ‘Ετσι εκατάντησε ο άχαρος ο Μπερτόδουλος να προβατεί με ένα φακό στο χέρι. Με το φακό έσωσε τα σκογειά με το φακό και τα πανεπιστήμια με το φακό εγίνηκε γιατρός με το φακό στο χέρι και γαμπρός. ‘’Θα κατέλθεις με τον φακόν και την ανθοδέσμην ανα χείρας’’΄; τον ρώτησε η μητέρα. Με το φακο στο χέρι θα παντρευτείς ψυχή μου, του είπε η Ρίνη. Μα το κάζο το έπαθε ο άχαρος, εις την κλινικήν που πήγανε για να γεννήσει η γυναίκα του. Συνελήφθη, ο δυστυχής να την κυνηγά γύρω, γύρω από το κρεβάτι, εις τα σκοτάδια με τον φακόν αναμμένον ανα χείρας παρακαλώντας την να καθίσει.
Σ.pdb: παραφθορά του Μπερτόλδος < ιταλική Bertoldo (από το βιβλίο «Πανουργίαι υψηλόταται του Μπερτόλδου», ιταλικά:”Le sottilissime astuzie di Bertoldo” στο όποιο ο ομώνυμος πρωταγωνιστής είναι πονηρός) / Ιδιωματικά: ο πονηρός, ο καταφερτζής – κυρίως για τους αυλικούς (δούλοι της μπέρτας των πριγκήπων).