back to top

Περιοδικόν διά την διάπλασιν κορασίδων και παίδων εντός και εκτός Κερκύρας

More

    Άννη Νούνεση

    Ευχαία επί τω νέω έτει

    Καλή χρονιά! Από την κουζίνα ακούστηκε ένα μμμ. Το συνήθιζε η γριά, αντί κουβέντα ολάκερη τση μπόρουνε το ου. "Πιάκε μου το μαζενί", ακούστηκε στη συνέχεια...

    Αΐντα

    Το όνομά της δεν ήταν Αΐντα. Αΐντα την εβάφτισε το παιδί που τση ’φερνε τα ψώνια. «Ακούει», είπε του αφεντικού, «μια μουσική με καλπασμούς αλόγων και τρομπέτες». «Αΐντα είναι αυτό», του ’πε ο παρτσινέβελος.

    Ο Φάρος!

    Μικρή της μάνας της η αδερφή την έπαιρνε από το χέρι. Έκλεινε η θεία μέσα στο χέρι της. το χέρι του παιδιού και έπαιρνε το παιδί μαζί της. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, τούτη η γυναίκα με τον μεγάλο κώλο και τα μεγάλα τα βυζιά δεν σύχναζε σε μαγαζιά. Αγόραζε μόνο φαγητό, απέφευγε τα καφενεία και τις διασκεδάσεις τις ράφτρες και το κομμωτήριο. Ήταν στρογγυλομούτρα, χαμογελαστή, δεν γκρίνιαζε ποτέ κι' ούτε παραπονιόταν. Είχε λόγο γλυκό και έλεγε στο παιδί "ωραία που είναι ε; δεν είναι ωραία όλα";

    Η Ελβίρα

    Να σας συστήσω την Ελβίρα. "La mia sorella Elvira" έλεγε, ευθύς δε και πριν προλάβει ο νεοσυστηθής να "χαρεί" άνοιγε η Ελβίρα το στόμα της και εβομβάρδιζε προς πάσαν κατεύθυνσην. "Να με λέτε Vera και να τονίζετε το α παρακαλώ, εμείς εις την οικογενειάν μας ομιλούμε την Γαλλικήν απταίστως".

    Ο Μπερτόδουλος

    Η οικογένεια του Μπερτόδουλου ήτο Ιταλικής καταγωγής, μιλάγανε Ιταλικά και Ελληνικά μα για Ελληνικά μιλάγανε την καθαρεύουσαν, μη πάει και ο Μπερτόδουλος μάθει τα Κορφιάτικα και δε μπορεί να μιλήσει σωστά. Ο πατέρας του ήτανε γυναικολόγος, μαμμόγιατρος παναπεί και τονε προορίζανε "να σπουδάσει την ιατρικήν να αναλάβει το ιατρείον".

    Ντάντα, Ρόζα, Λιζαμπέτα

    Αναρωτιόμουν, δεν θα την έπνιγε ποτέ κάνας λυγμός την Λιζαμπέτα. Σκυμμένη πάνω από το πιάτο, ανοίγοντας το στόμα της , κοιτώντας το αστεράκι μέσα στο κόκκινο ζουμί. Έτσι την ήθελε την σούπα, η Λιζαμπέτα, κόκκινη και με αστεράκι τόσο δα κόκκινο, όχι «αστέρι κίτρινο να ξεχωρίζει στο πέτο μας καθώς μας σέρνανε στα ξύλινα τα τραίνα» έλεγε.

    Βόπες Σαβούρο

    Στο σπίτι το καινούργιο, εκεί που έγινε γαμπρός είχανε θέμα στο μαγείρεμα. Να σας το πω λίγο μια στιγμή στην μητρικήν μου! "Αβέβανο ομπίε", είχανε δηλαδή μανίες. Σοφρίτο, μόνο με πουρέ. Μπουρδέτο μόνο με τους σκορπιούς τους μαύρους. Την παστιτσάδα από κόκορα του Σπύρου ή από κρέας της Πεπίνας και το σαβούρο μόνο από μπαρμπούνια κόκκινα από την τράτα.

    Η κάμαρα

    Ετούτη η κάμαρα άνοιγε μόνο μια φορά το χρόνο. Τις άλλες μέρες η πόρτα έμενε κλειστή κι εκείνη, έβλεπε μέσα τσου πεθαμένους όλους.