Ωρές παιδιά!
Ας μιλήσει κάποιος είς το Μαμαλούκο τον Αντιεισαγγελέα του τοπικού Μέγκα Chanel να μη βγάνει τόσο όξος και χολή για τους τσαμένους που σκυλοπνίγονται κι έχουνε άλλο χρώμα δέρμα από αυτόνε.
Και τα παιδιά μας οικονομικοί μετανάστες είναι.
Αλλά πάνε με το αερόπλανο και το τραίνο να εργαστούνε για ένα κομμάτι ψωμί επειδή βαστά ακόμη η τσέπη μας.
Έχουνε τη πολυτέλεια να μη στριμώχνονται στα αμπάρια σα ποντίκια.
Το φόβο και το μίσος ας πάει να τα ξεράσει στους φίλους του (αν έχει)
Στο Μώμμιο το Μαμαλούκο αφιερώνω ένα τραγούδι για την περίσταση.
Το ψωμί της ξενητιάς είναι πικρό σε ποντιακή γλώσσα.
