Θα επιχειρήσω με κίνδυνο να αδικήσω κάποια απ’ τα “παιδιά” της γενιάς μου να κάνω μια καταγραφή των Κερκυραίων φοιτητών που συμμετείχαν στην Εξέγερση του Νοέμβρη του 73.
Έτσι όπως μου τα αφηγήθηκαν διάφοροι που τα έζησαν ζωντανά, μιας κι εγώ βρισκόμουν μακριά.
Η Κερκυραϊκή Φοιτητική Ένωση (ΚΦΕ) είχε πιάσει το πόστο στο Θυρωρείο της οδού Στουρνάρη με συγκροτημένη ομάδα από το μεσημέρι της Τετάρτης 15/11.
Ο Σύλλογος είχε δημιουργηθεί με το κύμα Ίδρυσης των Τοπικών που ξεκίνησε τη συγκρότησή του μετά τη Νομική την Άνοιξη του 73 σαν αντίποδας στους ελεγχόμενους διορισμένους συλλόγους των Σχολών.
Στο γκρουπάκι συμμετείχαν οι:
– Γιώργος Βλάσσης-Τσιγάντες Ι, Κούπας, Μάχος Δεσσύλλας (Ιατρική), Ντίνος Πανδής-Πατσέγκας (Μηχανολόγος ΕΜΠ), Στάθης Κάντας (Π.Μηχ ΕΜΠ), Σπύρος Τράνακας, Κώστας Μπουχάγιερ (Νομική), Ευγένιος Σαμοίλης (Πάντειος – μέλος του ΔΣ της ΚΦΕ), Νίκος Ζερβός, Αλέκος Παπικηνός (ΑΣΟΟΕ), Ασπασία Μεταλληνού (Βιολογικό), Δημήτρης Ζούπας, Σπύρος Μηλιός (Μαθηματικό).
Η συνοχή της ομάδας άρχισε να χαλαρώνει από την επόμενη μέρα όταν κλήθηκαν στις κλαδικές συνελεύσεις των σχολών τους , διαλύθηκε όταν γύρω στις 21.00 τη Παρασκευή 17/11 ένα “ασθενοφόρο” έπιασε τη πλάγια είσοδο κι εξαπέλυσε βροχή δακρυγόνων.
Μέσα στη Σχολή ήταν στις συνελεύσεις και στις επιτροπές οι Σάββας Πουλημένος, Σπύρος Αντίοχος (4ο έτος Πολ.Μηχ/κοί ΕΜΠ) και Σταύρος Λεβέντης επίσης (2ο έτος Πολ.Μηχ.) γραμματέας του Συμβούλιου της ΚΦΕ.
Στις διαδηλώσεις στην Πατησίων ξεχώρισαν οι Χρήστος Ζουπάνος (Ηλεκτρονικός) Θανάσης Καβαδίας-Γρουμπάνας (Ιατρική), ο Γιάννης Γκίνης (Τουριστικά) στην κατάληψη του Δημαρχείου και του Υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και ο ηλεκτρολόγος Τάκης Γαβαλάς, τερματοφύλακας του Ολύμπου, που βρισκόταν στην Αθήνα τότε.
Στην κατάληψη της Πάτρας ήταν οι Αριστείδης Μαυρογιάννης (Βιολογικό) και Έλενα Παντελιού (Μηχανολόγων).
Στην κατάληψη της Θεσσαλονίκης οι Φώντας Βλάχος (Αρχιτέκτονες), ο αείμνηστος Μιχάλης Τσιριγώτης (Κτηνιατρική), Δήμος Μακατσώρης, προέδρος της ΚΦΕ, Θανάσης Βλάσσης-Τσιγάντες ΙΙ (Οικονομικό ΑΠΘ) .
Ο Σταμάτης Κυριάκης δεν θεωρούσε τον εαυτό του Κερκυραίο τότε αλλά κατέβηκε με το Ροκ Γκρουπάκι του.
Δεν αναφέρω σκόπιμα που ήταν οργανωμένοι ή συμπαθούντες οι φίλοι και σύντροφοι τότε, δεν έχει νόημα γιατί στο δρόμο ήμασταν όλοι ενωμένοι και οι ιδεολογικά και τα μικροκομματικά είχαν πάει περίπατο.
Ανεβάζω τρεις φωτογραφίες από τ’ αδέλφι μου το Σταύρο.
Συνελήφθη το πρωί του Σαββάτου όπου ήταν κρυμμένος μαζί με άλλους δέκα στο γραφείο του καθηγητή Τάσιου.
Πέρασε από εικονική εκτέλεση στην ταράτσα του αστυνομικού τμήματος της Βάθης, πιάστηκε ακόμη μια φορά τον Μάιο.
