back to top

Περιοδικόν διά την διάπλασιν κορασίδων και παίδων εντός και εκτός Κερκύρας

More

    Play it again Sam!! ή ο πιανίστας Σαμ που δεν ήταν πιανίστας

    Ο θρυλικός Σαμ της Καζαμπλάνκα κατά κόσμον Άρθουρ “Ντούλεϋ” Ουίλσον ήταν ντράμερ και vocalist.

    Ξεκίνησε με τους Red Devils κι έκανε καριέρα στα καμπαρέ σε Ευρώπη κι Αμερική. Δραστήριος συνδικαλιστής μέχρι που πέθανε στα 70 του στο Negro Actors Guilde κι εκτός από τον Μάξ Σταίνερ συνεργάστηκε στις θεατρικές; παραστάσεις του Όρσον Ουέλες στο Μπρόντγουαιη.

    O Έλλιοτ Καρπέντερ που τον ντούμπλαρε από δίπλα στο φίλμ ‘ηταν πιανίστας που σπούδασε σε Παρίσι και Νίς πρίν καταλήξει στα Υπόγεια της Νέας Υόρκης.

    Ξεκινάμε απόψε με τη σκηνή απόφθεγμα.

    «Play it again Sam» όταν η Μπέργκμαν ζητάει από το Μαύρο πιανίστα να παίξει το “Όπως φεύγει ο καιρός” που ήταν το αγαπημένο της με τον Μπόγκυ σαν ήσαν ζευγάρι.

    Ο Μπόγκυ μπαίνει στη αίθουσα και θυμίζει στον Σάμ ότι δεν θέλει να ξανακούσει ποτέ αυτό το τραγούδι.

    Έτσι είναι οι σκληροί φοβούνται τα σημάδια από τα ίχνη.

    Δεν θέλουν να γυρίσουν πίσω ποτέ.

    Και το εννοούν.

    Φοβούνται την ελάχιστη χαραμάδα μήπως και καταρεύσει η σκληράδα.

    Μετά το ίδιο τραγούδι σε σόλο κι ακολουθεί το “Χτύπα Ξύλο”.

    Μετά παραδίδουμε μάθημα σολφέζ με την εκτέλεση του As Time Goes on και έπεται μία βερσιόν με την μεγάλη Μπίλλυ Χολιντέϊ.

    Κλείνουμε με την κόντρα του Γαλλικού και του Γερμανικού Ύμνου μέσα στο κλάμπ.

    Αμερικάνικο χιούμορ υψηλής πολιτικής του Στέητ Ντηπάρτμεντ της εποχής.

    image_pdf

    Δείτε επίσης

    Πατρίς Τιμπό, ο διάδοχος του Μαρσέλ Μαρσό

    Παίζει και στο σινεμά, γράφει, αλλά κύρια σηκώνει σε οne man show δίωρες παραστάσεις, βγάζοντας από το λαρύγγι του και ήχους μηχανών, φρεναρισμάτων, φυσικών φαινομένων, κουζινικών, πουλιών κλπ.
    00:02:26

    Η πικραγαπημένη

    Η σημερινή επιβεβλημένη εμπορική φιέστα μάς αφήνει αδιάφορους. Ο έρωτας...
    00:04:12

    Νανούρισμα

    Ώρα να πάρετε αγκαλιά το μωρό σας -μικρό ή μεγάλο, σημασία δεν έχει- και να το κοιμήσετε με τη μουσική του Κυπουργού στους εμπνευσμένους τρυφερούς στίχους της Λίνας.

    Τζάκσον Πόλοκ, ο Πικάσο πέραν του Ατλαντικού

    Ήταν η απάντηση της Αμερικής στην Ευρώπη. Το 1950 το...