Από την πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ λάβαμε το παρακάτω κείμενο, το οποίο δημοσιεύουμε με την ελπίδα να υπάρξει συνέχεια.
Πάει κι αυτό. Μαζευτήκαμε στο κέντρο της πόλης μας να διαδηλώσουμε τα αιτήματα μας για ένα λειτουργικό νοσοκομείο με γιατρούς, νοσοκόμες, προσωπικό και εξοπλισμό, όλα σε πλήρη επάρκεια. Ο πρώην διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του ΓΝΚ και Δημοτικός Σύμβουλος, Ιατρός κ. Χρυσόστομος Μπούκας, που έκανε το κάλεσμα, προσπάθησε με μια ομολογουμένως πολύ μικρή ντουντούκα να μιλήσει στο πλήθος (!!) των περίπου 300-400 ατόμων που μαζεύτηκαν προκειμένου να παρουσιάσει την κατάσταση και τα αιτήματα. Μίλησαν και άλλα δύο άτομα.
Η συγκέντρωση ήταν εξόχως “φεισμπουκική”. Με αυτό εννοώ πως το πλήθος προτίμησε να λειτουργήσει όπως ακριβώς έχει μάθει από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Μικρές ομάδες, κοινώς πηγαδάκια, ευχές για το νέο χρόνο, τα νέα σας, “χαίρετε, τι κάνετε καλά ευχαριστώ”
Έχουμε χάσει την μπάλα.
Ο Ιατρός κ. Χρυσόστομος Μπούκας και οι άλλοι δύο ομιλητές αναφέρθηκαν σε καίρια ζητήματα.
Σαφώς και η αλλαγή του διοικητή (πολύ αργά) δεν είναι παρά μια πιθανή τρύπα στο νερό και ένας φτηνός προεκλογικός αντιπερισπασμός.
Η στελέχωση του νοσοκομείου με γιατρούς και προσωπικό, ειδικά μετά από τις απανωτές παραιτήσεις και εκδιώξεις δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν “δομικά” ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν.
Το στεγαστικό είναι ένα τεράστιο ζήτημα στην Κέρκυρα. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο είναι ζήτημα και για άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες (δάσκαλοι-καθηγητές-δημόσιοι υπάλληλοι και φοιτητές)
Όταν μαζευτούμε ξανά και καταλήξουμε σε πηγαδάκια να γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας τους ομιλητές, μήπως να σκεφτούμε πως για κάθε γιατρό που λείπει, που παραιτείται γιατί δεν αντέχει, που δεν θα έρθει γιατί δεν βρίσκει σπίτι η απλά “δεν βγαίνει” οικονομικά, για κάθε νοσοκόμα η νοσοκόμο που δεν έχει το ΓΝΚ, για κάθε κομμάτι εξοπλισμού που δυσλειτουργεί η δεν λειτουργεί η λείπει το προσωπικό που το χειρίζεται η λείπει σύσκαρο, για όλα αυτά και για το καθένα ξεχωριστά υπάρχει μια μελλοντική λίστα ανθρώπων που θα υποφέρουν και στη χειρότερη θα χαθούν;
Αυτοί οι άνθρωποι που θα υποφέρουν και θα χαθούν δεν μας είναι άγνωστοι. Είναι οι μάναδες μας, οι πατεράδες μας, τα αδέρφια μας, τα παιδιά μας. Είναι οι φίλοι και οι γείτονες μας.
Είμαστε εμείς.
ΟΙ “ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ”