Συντρόφεψε τα πρώτα πολιτικά σκιρτήματα της νεολαίας των early 80’s.
Το “Σκαθάρι” με ελάχιστη ελληνική αλλά φιλότιμη παρουσία.
Αντίγραφο του Ιταλικού Scorpione με πρωτοπόρους Λατίνους κύρια σχεδιαστές, τoν Osterheld με τον Ετερνάουτα που τον έφαγε η Χούντα του Βιντέλα.
Ούγκο Πράτ με Κόρτο και διάφορους ντεντέκτιβ Άγγλους Αριστοκράτες μέχρι Στάλινγκραντ και καλούς πάντα Ινδιάνους να σφάζουν τα γαμημένα λευκά πρόσωπα.
Έκλεισε σύντομα για να κυριαρχήσουν οι ανώδυνες μαλακίες τύπου Τόλκιν που έμπαιναν τότε δυναμικά στην αγορά.