Αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες ήταν αναμενόμενο και είναι σίγουρο ότι την έχουν στημένη του Στεπάν οι… εκτελεστές της πόλης.
Οι άνθρωποι που τέσσερα...
Την πολιτική ηγεσία μας απαρτίζουν πλέον τέσσερα και όχι τρία άτομα. Στη Λουμινόζα, το Ρισελιέ και το μικρό Νικολά προστίθεται και ο μικρός Σερίφης ο Χάρις.
Όταν οι Κερκυραίες πρωτοπορούσαν συνδυάζοντας την οικολογική τους ευαισθησία με ένα πανίσχυρο πολιτικό ράπισμα στο κατεστημένο, οι φαντασμένες Γαλλίδες έτρωγαν βαλανίδια.
Κάθε τρεις και πέντε έχουμε τη τζία και το… τημ να ρίχνουν χαμόγελα λες και διαφημίζουν οδοντόκρεμα ή (όπως λένε μερικοί κακεντρεχείς) λες και τους καθαρίζουνε αυγά.
Στη "δημοκρατική" "πολιτισμένη" Κέρκυρα της ανοχής και της υποτιθέμενης σεξουαλικής ελευθερίας υπάρχει πολύς χώρος για τους ομοφοβικούς φασίστες, που ενθαρρύνουν οι εκκλησιαστικές ολονυχτίες και η ακροδεξιά ρητορική του βαθέος κράτους.
Η περιπέτεια του νεαρού συγγραφέα Μόρις Λέσμορ ξεκινάει σε ένα μπαλκόνι στη Γαλλική Συνοικία της Νέας Ορλεάνης, όπου γράφει τα απομνημονεύματά του. Ξαφνικά ξεσπάει μια άγρια θύελλα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της, ακόμα και τις λέξεις, και ο Μόρις βρίσκεται μόνος σε μια έρημη, κατεστραμμένη και σκοτεινή πόλη, με μόνη παρέα του το βιβλίο του.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Irish Times, ο Ιρλανδός συγγραφέας Richard Pine, μόνιμος κάτοικος του νησιού, γράφει για τον μαζικό τουρισμό και τον κίνδυνο να μετατραπεί η Κέρκυρα σε μία απλή "παράσταση" για τους επισκέπτες της, χωρίς θέση για τους κατοίκους της.