back to top

Περιοδικόν διά την διάπλασιν κορασίδων και παίδων εντός και εκτός Κερκύρας

More

    ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

    Καρναβάλια και πρόοδος

    Είχαμε στο Μαντούκι ένα παιδί με φτιαξιά και τίρο όμορφα που του άρεσαν τ' αγόρια. Γυναικωτό τον φώναζαν οι νοικοκυράδες, Τζιώρτζιο τα κορίτσια που αποζήταγαν τη παρέα του και μοιραζόταν τα μυστικά τους, γιατί ήξερε τα πάντα στη γειτονιά.

    Συμφορά

    15 Σεπτέμβρη 1943. Μαγαζάτορας της πόλης μας. Με μια κίνηση όλη η φρίκη του πολέμου.

    Βουτιές από τον απάνω πόντε

    Με αφορμή τη συζήτηση που ξεκίνησε για τις επεμβάσεις που γίνονται στα μπάνια του Μόν Ρεπό θα ’θελα να καταθέσω τις σκέψεις μου ανάκατα με κάποιες αναμνήσεις.

    Το design της πρόσφατης Κερκυραϊκής Ιστορίας

    Με την οξεία αρχαιολατρεία - "Ουνεσκίτιδα" που διαπερνάει την πολιτική διατήρησης της κληρονομιάς της πόλης υποτιμώνται συχνά ή αγνοούνται τελείως οι "χαραξιές" που άνθρωποι άφησαν με το πέρασμά τους για την καθημερινότητα, τις πολιτικές δράσεις και συνθήκες, τη διασκέδαση και τις παροδικές ιδεοληψίες.

    Ταξίδι σε κάποια παλιά κορφιάτικα καρναβάλια

    Κάθε χρόνο σαν έρχεται το τριώδιο οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν τη σκέψη μου και παίζοντας διάφορα παιχνίδια μαζί της με ταξιδεύουν στα παλιά Κερκυραικά καρναβάλια, τότε που για τρείς συνεχόμενες εβδομάδες πολύχρονες μάσκαρες σεργιανούσαν στις γειτονιές κογιονάροντας τους περαστικούς και κάνοντας επισκέψεις στα σπίτια.

    Κορφιάτικη βαριά βιομηχανία

    Πολυχρηστικά εργαλεία, λίγο τρακτέρ, λίγο φορτηγό, λίγο αυτοκίνητο...

    Το χνούδι της Ζαχουλιάς και η ευχή

    Δεν ήξερα πως το λέγανε αυτό το είδος πικραλίδας που φουντώνει το σφαιρικό του χνούδι τις αρχές της Άνοιξης. Ήξερα μόνο από παιδί τότε που είχε βλάστηση ακόμα το βουνό πάνω απ’ το Μαντούκι, πως κυκλοφορούσε ο θρύλος ότι αν φυσήξεις το χνούδι που θα σκορπίσει στον αγέρα κάνεις μια ανάποδη ευχή.

    Ο Γιούργας, που γνώρισα…

    Η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο πληρέστερος ποδοσφαιριστής, που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα ήταν ο Τάκης Λουκανίδης, γιατί μπορούσε να παίξει άνετα σε όλες τις θέσεις εκτός απ'αυτή του τερματοφύλακα. Ο Άκης Γιούργας όμως τον ξεπέρασε γιατί έπαιξε και σαν τερματοφύλακας.

    Καρναβάλια και πρόοδος

    Είχαμε στο Μαντούκι ένα παιδί που του άρεσαν τ’ αγόρια. «Γυναικωτό» τον φώναζαν οι νοικοκυράδες, «Τζιώρτζιο» τα κορίτσια που αποζήταγαν τη παρέα του και μοιράζονταν τα μυστικά τους, γιατί ήξερε τα πάντα στη γειτονιά. 

    Οι τσαγκάρηδες (τση Κέρκυρας είχαν τετραγωνίσει τον κύκλο προ πολλού)

    Κατέβαινες τη κατηφόρα στην οβριακή εκεί γύρω στο τελείωμα του 50 και χαιρότανε η ψυχή σου καθώς γέμιζαν τα αφτιά σου ήχους μαστορίσιους, και εικόνες μια ζωντανής πόλης…

    Aναμνήσεις από το μεγάλο χωριό

    Οι στήλες του Ολυμπίου Διός απο την Ακρόπολη το 1837.

    Ο Στέφανος, ο καλός άνθρωπος

    Στα θελήματα μια ζωή, πολλές φορές πληρωμένος με ένα τσιγάρο κι ακόμα περσότερες με καζούρα και βρισιές. Ελάχιστοι όμως ξέρουν την προσφορά του στην ψυχαγωγία της και την πολιτιστική ζωή της πόλης.

    Πρόσφατα

    Τα-Τα όπως κούτσουλοι

    Η Σάτι πλώρη άσκωσε για τη γιουροβυζιώνε, Να τονε χώσει προσπαθεί με κόλυβα αλουνώνε.

    Τότε που ζούσαμε

    Καρναβάλι στην Κέρκυρα τον Φλεβάρη του 1971.

    Το αυγό του φιδιού ντύθηκε καρνάβαλος

    Στη "δημοκρατική" "πολιτισμένη" Κέρκυρα της ανοχής και της υποτιθέμενης σεξουαλικής ελευθερίας υπάρχει πολύς χώρος για τους ομοφοβικούς φασίστες, που ενθαρρύνουν οι εκκλησιαστικές ολονυχτίες και η ακροδεξιά ρητορική του βαθέος κράτους.

    Φτάνει πια!

    "Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο...

    Δημοφιλή

    Ψωμί, έρωτας και φαντασία

    Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα με τον Βιττόριο ντε Σίκα σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της. Δείτε την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους.

    Λυσσιασμένεεεεες!!!!

    Μη μιλεί καμιά σας για κρίση γιατί θα τση βγάλω το μαλλί τρίχα-τρίχα.

    Η σπάκα

    Έπαιρνες φόρα όξω από τη πόρτα από τα Γυναικεία κι από το πρώτο σκαλί τση Σκάλας εκτιναζόσουνε σα και το Τσαρδάρη όπου έκανε το μπλονζόν.

    Οι τσαγκάρηδες (τση Κέρκυρας είχαν τετραγωνίσει τον κύκλο προ πολλού)

    Κατέβαινες τη κατηφόρα στην οβριακή εκεί γύρω στο τελείωμα του 50 και χαιρότανε η ψυχή σου καθώς γέμιζαν τα αφτιά σου ήχους μαστορίσιους, και εικόνες μια ζωντανής πόλης…