back to top

Περιοδικόν διά την διάπλασιν κορασίδων και παίδων εντός και εκτός Κερκύρας

More

    ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

    Οι βασίλισσες δεν γερνούν

    Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση που δοκίμασα όταν πρωτομπήκα πιτσιρικάς στο άνετο πίσω σαλονάκι της και η καρότσα άρχισε να ανεβαίνει ψηλά μόνη της.

    Ακοίμητος φρουρός

    Τον θυμάμαι να στέκει εκεί μ’ όλος τους καιρούς. Μπορεί να τον είχαν διορίσει και οι αρχές του τόπου να επιστατεί το έμπα-έβγα της Πόλης απ’ όταν σωριάστηκε η Πορταριάλα.

    Κουκουνάρα – Τέλη 19ου αιώνα

    H "Koυκουνάρα" τα τέλη του 19ου αιώνα. Το ισόγειο φαρμακείο του Κόλλα ιδρυθέν εν έτει 1795 έχει δώσει τη θέση του σε πολυκατοικία. Ήταν κι αγιασμένο. Σε...

    Γαρίτσα

    Η Γαρίτσα έχει μετατραπεί σε λίμνη. Ο "μέσα δρόμος" με χαμηλά σπίτια και γωνία λήψης από τη σημερινή Πιτσαρία του "Χομεϊνί", το Γκρην Παρκ. Οι Καμπιελώτες...

    Λουτσίντα

    Κανείς δε θυμάται το πραγματικό της όνομα. Ίσως μόνο ο Παπαφλωράτος που τη φρόντιζε μέχρι τα βαθειά της γεράματα.

    Το θέατρο των παιδικών μας χρόνων

    Σ' αυτό το πλάτωμα που βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του Παλιού Φρουρίου ήταν το θέατρο των παιδικών μας χρόνων. Εκεί δίνονταν οι παραστάσεις κάθε καλοκαίρι, πριν έρθει η Χούντα και τα κάμει όλα ρημαδιό.

    Και τι θα μείνει; (Σκέψεις για την επόμενη μέρα)

    «Κακόν ανάγκη αλλ’ ουδεμία ανάγκη ζην μετ’ ανάγκης.» Επίκουρος

    Τοπόσημα

    Μ’ αρέσουν και τα φολιέτα με τα παρατσούκλια, παρατσούκλια που έχουν τη δύναμη να ξεδιπλώνουν στα μάτια σου το χαρακτήρα του πεθαμένου κι ας μην τον είχες δει ποτέ στη ζωή σου.

    Τσακισμένα πουλιά

    Στάθηκε δίπλα μας σαν τσαλαπατημένο, βρώμικο πουλί. Δεν καταλάβαινες αν ήταν άντρας ή γυναίκα, ένα κορμί φασματικό σ’ ένα λερό τζιν κι ένα μπλουζάκι.

    Σαν το σκυλί

    Μεγάλωσα αναγνωρίζοντας στην ανθρώπινη φύση το φως και τα σκατά που κρύβουμε όλοι μέσα μας και τις απέλπιδες καμιά φορά προσπάθειες που κάνουμε για το φως.

    Μεγάλη Παρασκευή στον κόσμο

    Όταν ήμουν παιδί υπήρχε ένας απαράβατος κανόνας στο σπίτι: τη Μεγάλη Παρασκευή δεν μαγειρεύαμε.

    Εφόδια για τη ζωή

    Οι χαρταετοί, φτιαγμένοι από τα πιο ευτελή υλικά, εφημερίδες, λαδόκολλες, κουρελάκια, ό, τι βρίσκαμε μπροστά μας, ήταν παιγνίδι καθημερινό και όχι έθιμο αποκλειστικά  της Καθαράς Δευτέρας.

    Πρόσφατα

    Τα-Τα όπως κούτσουλοι

    Η Σάτι πλώρη άσκωσε για τη γιουροβυζιώνε, Να τονε χώσει προσπαθεί με κόλυβα αλουνώνε.

    Τότε που ζούσαμε

    Καρναβάλι στην Κέρκυρα τον Φλεβάρη του 1971.

    Το αυγό του φιδιού ντύθηκε καρνάβαλος

    Στη "δημοκρατική" "πολιτισμένη" Κέρκυρα της ανοχής και της υποτιθέμενης σεξουαλικής ελευθερίας υπάρχει πολύς χώρος για τους ομοφοβικούς φασίστες, που ενθαρρύνουν οι εκκλησιαστικές ολονυχτίες και η ακροδεξιά ρητορική του βαθέος κράτους.

    Φτάνει πια!

    "Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο...

    Δημοφιλή

    Ψωμί, έρωτας και φαντασία

    Η Τζίνα Λολομπρίτζιτα με τον Βιττόριο ντε Σίκα σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της. Δείτε την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους.

    Λυσσιασμένεεεεες!!!!

    Μη μιλεί καμιά σας για κρίση γιατί θα τση βγάλω το μαλλί τρίχα-τρίχα.

    Το νεκρό νερό: Πώς οι ιδιωτικοποιήσεις «σκότωσαν» το νερό στη Χιλή

    H καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Χιλής Μαρία Φράγκου μιλάει για όσα σήμανε ο νεοφιλελευθερισμός για το νερό στη Χιλή.

    Οι τσαγκάρηδες (τση Κέρκυρας είχαν τετραγωνίσει τον κύκλο προ πολλού)

    Κατέβαινες τη κατηφόρα στην οβριακή εκεί γύρω στο τελείωμα του 50 και χαιρότανε η ψυχή σου καθώς γέμιζαν τα αφτιά σου ήχους μαστορίσιους, και εικόνες μια ζωντανής πόλης…